Bijpraten

Nadat we terug waren van die geweldige Kimberley trip moesten we natuurlijk weer bijkomen. Folkert was er nog een paar dagen en naast bijkomen van de reis had hij dus nog even tijd om onze omgeving te zien en vooral nog te spelen en dansen met Gijs.

Om een beetje af te kicken zijn we het weekend erop volgend gaan kamperen op Straddie (North Stradbroke Island) met onze Nederlandse vriendenclub. Vrijdagavond de boot heen, zondagmiddag weer terug. Net op tijd voor de regenbuien thuis. Zaterdag was het heerlijk weer en is een deel op het strand gaan rijden en wij zijn langs de kust gaan wandelen om walvissen te zien: gezien!! Weliswaar erg in de verte, maar toch.

Er waren ook weer serieuze zaken; Anne Marije moest weer wat Duyfkenschool werk oppakken, maar Gijs vroeg ook meer aandacht dan normaal, dus dit was nogal aanpoten. Hij had wat ontwenningsverschijnselen van alle aandacht tijdens de grote reis. Inmiddels zit er bij Gijs een goed ritme in, wat Anne meer ruimte geeft om veel werk te verzetten.

David moest aan de studie, of in ieder geval voorbereiden, want het was leuk het eerste (theorie) deel gehaald te hebben, het tweede (praktische) stond nu voor de deur. Hiervoor moest hij eind oktober naar Townsville (1500km van ons vandaan), dus een goede reden om er een leuk weekend van te maken. Dit deden we dan ook met ons drieën. Voor David eerst nog wel wat studie en stress van tevoren en het examen viel toch erg tegen, maar hij kon daarna wel genieten van het erg leuke Townsville en mooie Magnetic Island. In Townsville zijn we wat door de stad gelopen en kwamen we Sanne tegen. Zij is een studiegenootje van David tijdens de huisartsopleiding en tegelijk aangekomen in Australië. Zij deed nu ook dit Australische huisartsexamen mee.
Verder hebben we lekker uit gegeten en heb je een boulevard langs de kust, erg mooi. Het stinger seizoen (http://www.health.qld.gov.au/goodhealthintnq/topics/jellyfish.asp) stond voor de deur dus er werd daar goed voor gewaarschuwd. De azijn staat al klaar op het strand, zie foto.
Op Maggie zijn we 2 dagen geweest. Echt enorm de moeite waard. Wij hebben er bij zonsondergang een mooie wandeling naar een top gemaakt, alwaar nog restanten van een fort uit de 2e Wereldoorlog waren. Op deze route tref je vaak Koala’s in het wild, zo ook wij!!! Erg leuk en geweldig mooie uitzichten. Zie voor een filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=GUs51KQvBdk


Op de 2e dag zijn we bij een klein strandje/baaitje wezen relaxen en snorkelen. Op dit eiland rijden velen rond in idiote wagentjes (‘mokes’, zie foto’s). Dit draagt allemaal bij aan de heerlijke tropische vakantiesfeer op het eiland.

Op de terugreis belandden we in een heftige storm en onweersbui, die de landing wat turbulent maakte, niet in het minst omdat we vervolgens 2uur het vliegtuig niet uit mochten vanwege het slechte weer! Dit zouden ze op Schiphol moeten flikken… Arme Arjen moest al deze tijd op ons wachten. Arjen en Danielle met zoon Nicolaas logeerden weer een paar dagen bij ons alvorens naar NL terug te gaan en Arjen haalde ons op van het vliegveld.

Hun laatste avond en dag in Australië hebben we dus samen beleefd. Wij hebben ze weer naar het vliegveld gebracht en helaas afscheid moeten nemen… Hopelijk krijg je die baan in Brissie, Arjen!

Nou lijkt het erop alsof David helemaal niet hoefde te werken ofzo; nou, dat klopt! Hij zou dus na de Kimberley trip van plek veranderen, maar de aloude Australische bureaucratie (‘Red tape’) vierde hoogtij. Het heeft bijna 4 maanden geduurd voordat alles geregeld was, van visum tot ziekenfondsnummer. Hiervan waren 2 weken vakantie en 4 weken thuiszitten. Tjongejonge, ‘area of need’ heet dat. Patiënten belden al thuis wanneer David weer zou beginnen.
Uiteindelijk is hij 28 oktober begonnen op zijn nieuwe plek in Burpengary (http://burpengarydoctors.com). De mensen, inclusief patiënten, zijn erg leuk en aardig en de praktijk loopt gesmeerd. De clientèle loopt al goed op, dus het is druk genoeg. Wel spannend weer op een nieuwe plek, nieuwe collega’s, nieuwe structuren. Maar de sfeer is erg goed. De rit ernaartoe is 10minuten langer, maar dat is goed te doen. Al gauw had David zijn eerste salaris binnen: $11 !! Hij had meegedaan aan een gok op de fameuze jaarlijkse paardenrace, de Melbourne Cup (http://www.melbournecup.com/melbourne%2Dcup%2Dcarnival/), en met al zijn paardenrace kennis zowaar wat gewonnen!!

Tenslotte zijn we nog met Annemiek, Tjarco en hun kids naar Alma Park Zoo geweest. Hier waren we nog nooit geweest en dit is een erg leuke dierentuin, niet te groot, vlakbij ons huis.

Volgens ons zijn we zo weer een beetje bijgepraat, zie voor de visuele ondersteuning weer de foto’s: http://picasaweb.google.com/Annemarijefrank/Bijpraten?feat=directlink

en voor de gijsupdate: http://gijsfrank.blogspot.com